z przyjemnością

См. также в других словарях:

• próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi …   Słownik frazeologiczny

• tyle — 1. Tyle co nic «bardzo mało»: Malin narwał tyle co nic, bo też się zbytnio nie wysila. M. Musierowicz, Dziecko. 2. Tyle mojego (twojego, naszego), co... «jedyną korzyścią, przyjemnością, wynikającą dla kogoś z danej sytuacji, jest...»: Nie… …   Słownik frazeologiczny

• lubo — I przestarz. «miło, przyjemnie, z przyjemnością» II przestarz. «spójnik przyłączający zdania lub ich części, wyrażające nieskuteczne przeciwdziałanie, kontrastujące okoliczności uboczne, rozbieżność między tym, co się rzeczywiście dzieje, a tym,… …   Słownik języka polskiego

• miło — milej 1. «serdecznie, życzliwie, uprzejmie» Przyjąć kogoś bardzo miło. 2. «dobrze, przyjemnie, błogo; z zadowoleniem, z przyjemnością» Miło będzie odpocząć po pracy. Miło mi panią poznać. ◊ Aż miło «wykrzyknienie podkreślające intensywność… …   Słownik języka polskiego

• napawać — I ndk I, napawaćam, napawaćasz, napawaćają, napawaćaj, napawaćał, napawaćany 1. książk. «powodować doznawanie przez kogoś jakichś uczuć, wywoływać w kimś pewne uczucia, przejmować kogoś czymś» Myśl o dziecku napawała ją dumą, radością, szczęściem …   Słownik języka polskiego

• nasz — nasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu my» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, w użytkowaniu itp. zespołu osób, z których jedną jest mówiący, lub… …   Słownik języka polskiego

• nozdrze — n I; lm D. nozdrzerzy zwykle w lm «otwory zewnętrzne nosa; potocznie także skrzydełka nosa osłaniające te otwory» Rozszerzone nozdrza wietrzącego psa. Koń z rozdętymi nozdrzami. Nozdrza drgają, pulsują komuś. Ostry zapach drażni, łechce nozdrza,… …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• prawdziwy — prawdziwywi, prawdziwywszy 1. «zgodny z rzeczywistością, nie zmyślony, nie urojony, nie udany, nie sfałszowany; realny, rzeczywisty, autentyczny, naturalny» Prawdziwy jedwab. Prawdziwa perła. Prawdziwa miłość, przyjaźń. Prawdziwa opowieść. Ukazać …   Słownik języka polskiego

• przyjemność — ż V, DCMs. przyjemnośćści; lm D. przyjemnośćści 1. zwykle blm «miłe wrażenie wywołane dodatnimi bodźcami; uczucie zadowolenia, upodobanie w czymś» Prawdziwa, wielka przyjemność. Mieć, znajdować w czymś przyjemność. Sprawić komuś przyjemność. Coś… …   Słownik języka polskiego

• rozczytać — dk I, rozczytaćam, rozczytaćasz, rozczytaćają, rozczytaćaj, rozczytaćał, rozczytaćany rozczytywać ndk VIIIa, rozczytaćtuję, rozczytaćtujesz, rozczytaćtuj, rozczytaćywał, rozczytaćywany, rzad. «wzbudzić w kimś zamiłowanie do czytania; zachęcić do… …   Słownik języka polskiego